Κάποτε ένα ζευγάρι μετακόμισε στο νέο του σπίτι. Μετά από αρκετές ημέρες τακτοποίησης και καθαριοτήτων κατάφεραν να τελειώσουν και να πάρουν το πρώτο τους πρωινό μια Κυριακή.
Κάθονταν ήρεμα στο τραπέζι της κουζίνας που είχε θέα προς τα γύρω σπίτια και απολάμβαναν τον καφέ και το κρουασάν κοιτώντας έξω. Ξαφνικά η γυναίκα είδε τη γειτόνισσα της που είχε βγει στο μπαλκόνι και άπλωνε τη μπουγάδα της και σχολίασε.
- Η γειτόνισσα μας είναι κακονοικοκυρά, κοίτα πόσο θαμπά είναι τα ρούχα που απλώνει.
Ο άντρας της δεν έδωσε συνέχεια στο σχόλιο της και απλά ρούφηξε τον καφέ του αλλάζοντας το θέμα της συζήτησης.
Μετά από μια δύσκολη εργασιακή εβδομάδα και για τους δύο, βρέθηκαν πάλι μαζί Σάββατο πρωί αυτή τη φορά, να παίρνουν το πρωινό τους στο ίδιο σημείο. Η γειτόνισσα πάλι άπλωνε τα ρούχα της, την οποία είδε η γυναίκα και δεν άργησε να σχολιάσει.
- Κάποιος πρέπει να της μιλήσει. Τα ρούχα της είναι γαριασμένα και θαμπά. Αν δεν ξέρεις από καθαριότητα αυτά παθαίνεις.
Ο άντρας πάλι δεν μίλησε καθόλου για το θέμα αλλά σκέφτηκε οτι έπρεπε να κάνει κάτι για το συγκεκριμένο θέμα.
Ένα ηλιόλουστο Κυριακάτικο πρωινό ξημέρωσε την επόμενη μέρα και η γυναίκα κάθησε στο τραπέζι ενώ ό άντρας της έφερνε τον καφέ. Με ένα επιφώνημα θαυμασμού σχολίασε αυτό που έβλεπε.
- Η φίλη μας σήμερα έπλυνε τα ρούχα αλλιώς. Κοίτα πως λάμπουν, είναι λευκά και αστραφτερά. Κάποιος σίγουρα είδε αυτό που έβλεπα και της έκανε μάθημα για το πως πλένουν. Δεν συμφωνείς;
Ο άντρας της έπρεπε επιτέλους να μιλήσει και ψιθύρισε ...
- Οχι καλή μου, ίδια είναι, εσύ τα βλέπεις απλά διαφορετικά. Ξέρεις ξύπνησα λίγο νωρίτερα σήμερα και βγήκα στο μπαλκόνι και καθάρισα τα τζάμια μας. Όχι οτι δεν ξέρεις να καθαρίζεις αλλά μάλλον με τη μετακόμιση είχες ξεχάσει να τα κάνεις.
Kαλό είναι να ελέγχουμε πού & πού τα τζάμια της εσωτερικής μας όρασης & αντίληψης,αν είναι καθαρά,προτού βιαστούμε να προδικάσουμε μία κατάσταση ή έναν άνθρωπο.