Τα χέρια σου...
δυο φτερά που μέσα τους κλείνεται όλος ο ουρανός-
πέταγμα ελευθερίας η αγκαλιά σου
κι οι χτύποι της καρδιάς δυο κεραυνοί που σμίγουν στον ορίζοντα...
Τα χέρια σου...
τύλιξαν τους ώμους μου κ ξύπνησαν μνήμες
από αλλου φερμένες μέσα στα κύτταρα μου...
Το θυμάμαι αυτό το άγγιγμα,
τη θυμάμαι αυτή την αφή,
κι αυτή τη μυρωδιά σου, ναι, τη θυμάμαι κι ας μη ξέρω από πότε κι από πού...
Τα χέρια σου ...
Με πόση μαεστρία χτυπούν τα πλήκτρα της ψυχής μου.
Ο αέρας γεμίζει μελωδίες που
ποτέ δεν ξανακούστηκαν σ' αυτά τα μήκη και τα πλάτη...
Ακόμα κι η μουσική των σφαιρών υπακούει στα χέρια σου...
ODE BY ARGYRO LIODIMOU
