Είναι δυνατό ένα εξωτερικό ερέθισμα με μια συγκεκριμένη συχνότητα να συντονίσει τον εγκέφαλο, παρασύροντάς τον από μία κατάσταση που ήδη βρίσκεται σε κάποια άλλη. Εάν ένα άτομο που είναι σε στάδιο επαγρύπνησης δεχτεί ένα ερέθισμα από μία συχνότητα, για κάποιο χρονικό διάστημα, τότε η συχνότητα του εγκεφάλου του είναι πιθανό να αλλάξει προς το εφαρμοσμένο ερέθισμα, με αποτέλεσμα να βρεθεί σε στάδιο χαλάρωσης.
Όταν η κατάσταση του εγκέφαλου είναι πλησιέστερη προς αυτό το ερέθισμα, τότε η συχνότητα συντονισμού είναι πιο αποτελεσματική.